Neoclassicistische architectuur

De neoclassicistische bouwstijl ontstond halverwege de 18e eeuw in Italië en Frankrijk als reactie op de uitbundige barok- en rococostijlen en als voortzetting van classiciserende tendensen. De stijl streefde naar een zuivere en authentieke klassieke vorm, aangepast aan moderne doeleinden. Dit werd mede beïnvloed door archeologische opgravingen, zoals in Pompeï en Herculaneum, en nauwkeurige verslagen van overgebleven klassieke gebouwen. Kenmerkende elementen zijn onder meer het gebruik van zuilen (Dorisch, Ionisch, Korinthisch), pilasters (platte zuilen tegen een muur), timpanen, frontons (driehoekige gevelbekroningen) en cassettegewelven. Neoclassicistische architectuur benadrukt symmetrie, strakke lijnen, eenvoudige vormen en een evenwichtige gevel, vaak met een sterk benadrukte ingang in het midden. Materialen zoals natuursteen, marmer en baksteen werden veel toegepast, soms in combinatie met stucwerk. De stijl werd gebruikt voor zowel openbare gebouwen, zoals regeringsgebouwen, rechtbanken, musea en theaters, als voor particuliere woningen. Voorbeelden van neoclassicistische architectuur zijn onder andere het Pantheon in Parijs, de Brandenburger Tor in Berlijn, en in Nederland de Mozes en Aäronkerk in Amsterdam.

• https://nl.wikipedia.org/wiki/Neoclassicisme
• https://nl.wikipedia.org/wiki/Neoclassicistische_architectuur
• https://www.encyclo.nl/begrip/neoclassicistisch
• https://www.depanne.be/nl/bouwstijlen
• https://www.aboutart.nl/neoclassicisme
• https://bouwencyclopedie.nl/term/definition/Neoclassicistische architectuur
• https://bouwencyclopedie.nl/term/definition/Neoclassicistisch
• https://arsmotusfabula.wordpress.com/2017/12/14/neoclassicisme/
• https://kunstgeschiedenis.jouwweb.nl/schilderkunst1/academische-kunst
• https://reliwiki.nl/index.php/Architectuurhistorie
• https://schilderenopnummerwinkel.nl/de-ontwikkeling-van-klassieke-architectuur-door-de-eeuwen-heen-het-ontdekken-van-stijlen-en-invloeden/